Het avontuur van een Massive Open Online Community (MOOC). Tien weken werkte ik samen in een team met twee Duitsers, een Japanner die werkt in Italië en een Nederlander.
We ontmoetten elkaar online. Spraken de leerstof met elkaar door en de opdracht. In de digitale leeromgeving werkten we onze werkstukken uit. Alles in het Engels. Een mooie oefening in diversiteit en kennisdeling.
We ontmoetten elkaar online. Spraken de leerstof met elkaar door en de opdracht. In de digitale leeromgeving werkten we onze werkstukken uit. Alles in het Engels. Een mooie oefening in diversiteit en kennisdeling.
Alle vijf brachten we verschillende kennis en vaardigheden in. Drie van ons waren niet echt bekend met digitaal werken en leren. Dat betekende dat de ontmoetingen via Skype en Adobe Connect steevast begonnen met een poosje technisch klungelen. Maar dan toch zagen we elkaar en konden we het werkblad vanaf één computer met elkaar delen.
Net als in offline teams, kwam er vanzelf een moderator boven drijven en iemand die alle gespreksstof snel op het digitale werkblad verwerkte.
Elke twee weken moest een werkstuk op zaterdagavond voor 22.00 uur zijn ingeleverd. Die druk zorgde ervoor dat menige discussie tijdig eindigde. Toch bleek bij het uitwerken op de digitale werkplek (Lab) dat je elkaar niet altijd had begrepen. Taal blijft een lastig ding. Want is er zo'n verschil in 'Chances and Opportunities' versus 'Chancen und Moglichkeiten'? En zo ja, waar zit die begripsverwarring precies?
Het was boeiend om gebruik te maken van onze verschillende achtergronden aan kennis en ervaring: zelfstandig ondernemer in IT en organisatieadvies, taaldocent, onderzoeker, student psychologie. We ondervonden dat het bijeenbrengen van die diverse 'skills and knowledge' sterk bij droeg aan het creatief werken aan een fictieve innovatie. De vier oud-studenten in het team hadden niet zo'n zin meer om allemaal mooie presentaties met goede bronverwijzing op te bouwen. Wel wilden we graag ervaren hoe zo'n digitale leeromgeving werkt en genieten van de videocollege's van Amerikaanse en Europese professoren.
We vonden onze weg in de digitale leermogelijkheden. We bleven nieuwsgierig naar nieuwe modellen en theorie, die je verder in de toekomst laat kijken. Zo werken wij door aan onze 'innovation skills'.
Net als in offline teams, kwam er vanzelf een moderator boven drijven en iemand die alle gespreksstof snel op het digitale werkblad verwerkte.
Elke twee weken moest een werkstuk op zaterdagavond voor 22.00 uur zijn ingeleverd. Die druk zorgde ervoor dat menige discussie tijdig eindigde. Toch bleek bij het uitwerken op de digitale werkplek (Lab) dat je elkaar niet altijd had begrepen. Taal blijft een lastig ding. Want is er zo'n verschil in 'Chances and Opportunities' versus 'Chancen und Moglichkeiten'? En zo ja, waar zit die begripsverwarring precies?
Het was boeiend om gebruik te maken van onze verschillende achtergronden aan kennis en ervaring: zelfstandig ondernemer in IT en organisatieadvies, taaldocent, onderzoeker, student psychologie. We ondervonden dat het bijeenbrengen van die diverse 'skills and knowledge' sterk bij droeg aan het creatief werken aan een fictieve innovatie. De vier oud-studenten in het team hadden niet zo'n zin meer om allemaal mooie presentaties met goede bronverwijzing op te bouwen. Wel wilden we graag ervaren hoe zo'n digitale leeromgeving werkt en genieten van de videocollege's van Amerikaanse en Europese professoren.
We vonden onze weg in de digitale leermogelijkheden. We bleven nieuwsgierig naar nieuwe modellen en theorie, die je verder in de toekomst laat kijken. Zo werken wij door aan onze 'innovation skills'.
RSS-feed
